School for the deaf
Blijf op de hoogte en volg Laura
05 Februari 2013 | Nederland, Gilze
Het project
Onze stage op de dovenschool is begonnen. Heel indrukwekkend! Je bent natuurlijk gewend om bij aankomst te zeggen: Hello, how are you? Maarja, dat heeft geen zin op het dovenproject. De kinderen die daar op school zitten zwaaien en maken een gebaar wat welkom betekent. Heel mooi om dit te zien.
Bij aankomst bij de school gingen we eerst naar het hoofd van de school, een vrouw. Het is hier gebruikelijk dat je als eerste als je op de school aankomt hallo tegen het hoofd van de school gaat zeggen. En ook als je weg gaat doei zeggen en bedanken.
We werden rondgeleid door Scott. Dat is een Amerikaan die nu al 4 jaar in Ghana woont en inmiddels ook verloofd is met een Ghanese vrouw. Hij geeft les op de dovenschool. Ook beheerst hij de gebarentaal heel erg goed.
Als eerste hebben we een aantal lokalen gezien waar ze een soort van praktijkles geven, o.a. weven, computerles en creatieve les. Daarnaast heb je verschillende klassen. Hier weet ik nog niet zo veel over dus als me dit duidelijk is horen jullie het van me.
We gingen naar een klaslokaal met kinderen die ik schat rond de leeftijd van 12 jaar ongeveer. Daar heeft Scott voorgedaan hoe hij communiceert met de kinderen. Scott heeft daarna onze namen gespeld en de kinderen verzinnen dan een gebaar voor je naam. Bij mijn naam is het zo dat je met de vingers van je rechterhand de letter L maakt, omdat mijn naam begint met de L. Dan tik je met je duim (van de L) je linker elle boog aan. En zo weten die kinderen dat ik Laura heet. Grappig, want ik snap zelf helemaal niet waarom dat Laura zou betekenen of zou kunnen zijn!
Ook hebben we het alfabet al geleerd, zover we het tot nu toe onthouden dan. Ook kan ik nu mijn eigen naam spellen, zo moeilijk is dat niet, dat onthoud je wel. We zijn bij een aantal studenten in de klas gaan zitten, zij deden en gebaar voor. En wij moesten maar raden wat het was.. Zo makkelijk is het soms niet! Het is moeilijk dat we nu nog niet kunnen communiceren met de kinderen, dat maakt het wat ongemakkelijker en onzekerder.
De school is wel geweldig leuk, en we zullen hier de rest van de weken nog druk bezig zijn. Er is zat op te knappen, voor de slaapkamers van de kinderen. Deze zien er echt heel triest en somber uit.
Ook ben ik al aan het kijken wat ik met mijn sponsorgeld kan gaan doen. Scott vertelde dat er in de slaapkamers van de kinderen, wel ramen in zitten. Maar deze zijn van glas, en worden vaak kapot gemaakt. In het regenseizoen regent het ook heel erg naar binnen en word alles zeiknat. Als je dan naast het raam slaapt heb je gewoon dikke pech.. Dit is dus wel iets om serieus over na te denken. Even bedenken hoe we dit eventueel kunnen oplossen en overleggen met Scott.
Onze stage op de dovenschool is begonnen. Heel indrukwekkend! Je bent natuurlijk gewend om bij aankomst te zeggen: Hello, how are you? Maarja, dat heeft geen zin op het dovenproject. De kinderen die daar op school zitten zwaaien en maken een gebaar wat welkom betekent. Heel mooi om dit te zien.
Bij aankomst bij de school gingen we eerst naar het hoofd van de school, een vrouw. Het is hier gebruikelijk dat je als eerste als je op de school aankomt hallo tegen het hoofd van de school gaat zeggen. En ook als je weg gaat doei zeggen en bedanken.
We werden rondgeleid door Scott. Dat is een Amerikaan die nu al 4 jaar in Ghana woont en inmiddels ook verloofd is met een Ghanese vrouw. Hij geeft les op de dovenschool. Ook beheerst hij de gebarentaal heel erg goed.
Als eerste hebben we een aantal lokalen gezien waar ze een soort van praktijkles geven, o.a. weven, computerles en creatieve les. Daarnaast heb je verschillende klassen. Hier weet ik nog niet zo veel over dus als me dit duidelijk is horen jullie het van me.
We gingen naar een klaslokaal met kinderen die ik schat rond de leeftijd van 12 jaar ongeveer. Daar heeft Scott voorgedaan hoe hij communiceert met de kinderen. Scott heeft daarna onze namen gespeld en de kinderen verzinnen dan een gebaar voor je naam. Bij mijn naam is het zo dat je met de vingers van je rechterhand de letter L maakt, omdat mijn naam begint met de L. Dan tik je met je duim (van de L) je linker elle boog aan. En zo weten die kinderen dat ik Laura heet. Grappig, want ik snap zelf helemaal niet waarom dat Laura zou betekenen of zou kunnen zijn!
Ook hebben we het alfabet al geleerd, zover we het tot nu toe onthouden dan. Ook kan ik nu mijn eigen naam spellen, zo moeilijk is dat niet, dat onthoud je wel. We zijn bij een aantal studenten in de klas gaan zitten, zij deden en gebaar voor. En wij moesten maar raden wat het was.. Zo makkelijk is het soms niet! Het is moeilijk dat we nu nog niet kunnen communiceren met de kinderen, dat maakt het wat ongemakkelijker en onzekerder.
De school is wel geweldig leuk, en we zullen hier de rest van de weken nog druk bezig zijn. Er is zat op te knappen, voor de slaapkamers van de kinderen. Deze zien er echt heel triest en somber uit.
Ook ben ik al aan het kijken wat ik met mijn sponsorgeld kan gaan doen. Scott vertelde dat er in de slaapkamers van de kinderen, wel ramen in zitten. Maar deze zijn van glas, en worden vaak kapot gemaakt. In het regenseizoen regent het ook heel erg naar binnen en word alles zeiknat. Als je dan naast het raam slaapt heb je gewoon dikke pech.. Dit is dus wel iets om serieus over na te denken. Even bedenken hoe we dit eventueel kunnen oplossen en overleggen met Scott.
-
05 Februari 2013 - 20:03
Johanna:
Lieve laura,
gefeliciteerd, wij hebben al een gebakje op op jou verjaardag HAHA,
Wat gezellig om je verslag te lezen, en nog wel twee vandaag. Wat moet het een belevenis zijn daar in het mooie Ghana. wat een super mooie foto's dat geeft een beetje een beeld hoe het daar is. Lijkt me ook erg leuk dit eens "live"mee te maken,.
Geniet ervan en pas goed op jezelf
liefs
Johanna
-
05 Februari 2013 - 20:55
Jolanda :
Hoi Laura,
Wat een leuke verhalen heb je te vertellen.
Had je vanmiddag ook al gesproken op skype, maar vind het toch weer erg bijzonder om je verhalen hier te lezen.
Zo fijn dat je het zo goed naar je zin hebt!!!
Hoop dat je een leuke avond hebt vanavond en toch nog een beetje het gevoel hebt dat je jarig bent.\
Tijn is jou verjaardag zonder jou vieren bij jullie thuis, ha ha, en wij nemen vanavond ook nog een borrel op jou!!
Op naar het volgende verhaal
Veel liefs
Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
