Laatste weekendje ''thuis''
Blijf op de hoogte en volg Laura
18 Maart 2013 | Ghana, Golokuati
Ons laatste weekendje ''thuis'' is al weer voorbij. Het gaat echt ongeloofelijk snel!
Afgelopen zaterdag hebben we een soort van afscheidsmiddag georganiseerd. Omdat ze kinderen door de week gewoon les hebben kon dat niet, vandaar zaterdag. We hebben een soort van 6 kamp georganiseerd, met allerlei Hollandse spelletjes, zoals spijkerpoepen, kat en muis, kruiwagenlopen en noem maar op. Al onze huisgenoten hebben geholpen, en Nell en Gerard zijn ook nog komen kijken. Samen met Anne (nieuwe student, niet Kafoe) stond ik bij het spijkerpoepen. Het was echt maar 1 keer uitleggen en de leerlingen snapte het meteen. Ze hadden er ook heel veel lol in, en ook om andere studenten bezig te zien. Toen Anne het spel voor wou doen lukt het haar niet om de spijker in de fles te krijgen. Maar de leerlingen snapte wel wat de bedoeling was, dus wilde gelijk beginnen. En ja hoor, zonder moeite kregen alle leerlingen al heel snel de spijker in de fles.. Anne en ik stonden een beetje met een mond vol tanden. Wij allemaal moeilijk doen en hun dus zonder moeite!!!
Eigenlijk liepen alle spelletjes een beetje uit de hand. De kinderen hadden het zo naar hun zin, en waren ontzettend druk.. wij konden ze dus ook niet meer in de hand houden!!! Maar dat maakt niet uit, de kinderen hebben een leuke dag gehad, en dingen kunnen doen die zij leuk vonden!
Als afsluiting wouden we een waterballonnen gevecht houden. Ons mam had voor mij 500 waterballonnen meegenomen toen ze hier heen kwam, heel lief! Maar helaaaaaas.. we hadden zaterdag weer geen water. Daar ging ons ‘’afscheidsgevecht’’..
Toen hebben we als eindspel het kruiwagenlopen georganiseerd. Scott heeft voor ons uitgelegd aan de leerlingen dat ze 2-tallen moeten maken, heel goed deed hij dat. Maarja, het is en blijven kinderen!! De eerste ronde ging nog heel goed, alles goed geregeld. De 2e ronden was al minder en bij de 3e was het totale chaos! Maar wat leuk om de kinderen te zien genieten.
Zondag waren we uitgenodigd door Stella (onze buurvrouw) om de dienst in de katholieke kerk bij te wonen. Heel erg speciaal is dat, als ze je ergens voor uitnodigen. Dit konden we dan ook bijna niet afstaan. Samen met Sjors, Boyd, Ilse en Anne Kafoe ben ik daar heen gegaan. Het begon om 7 uur, tot ongeveer half 10. Lijkt best wel lang, maar dat valt wel mee. Toen we er aan kwamen waren er nog helemaal niet veel mensen, het is hier namelijk normaal dat je halverwege de dienst binnen komt. Aan het einde zat het vol! In het begin van de dienst word er veel gezongen en gedanst, en ook word er gebeden. Omdat wij in de kerk zaten werd het in het Engels gedaan, maar ook in Ewe. Dan komen de collectes, je loopt dan naar voren, daar staat een bak waar je geld in kan doen. Dit is 3 keer tijdens de dienst en er word ook echt van je verwacht dat je er geld in doet. Doe je dat niet, zullen ze dit niet waarderen. Er waren ook mensen in de kerk die wij kennen, zij reageerde er heel leuk op dat wij in hun katholieke kerk waren!
Er wordt niet alleen maar gebeden in de kerk. Hier is normaal om discussies te voeren. De priester begint dan met een onderwerp, dit keer over mannen die uit gaan en vreemd gaan is wel normaal, en vrouwen die uitgaan en vreemd gaan is niet normaal. Hij had het zo gebracht dat het publiek al vrij snel begon te happen. Je steekt dan je hand op, en staat op als je iets wil zeggen. Ook Wies (die vrouw die hier al 40 jaar woont) had wat te zeggen. Ze stond op en kwam eigenlijk voor de vrouwen hier op. Het is hoe het is, maar eigenlijk is die stelling niet normaal. Iedereen is gelijk, en zo dacht Wies ook.
Toen we ongeveer op de helft waren moesten de mensen naar voren die hun communie hadden gedaan, om een hostie te halen. Ik ook dus, samen met Ilse en Sjors. Dat gaat hier een ook stukje anders, je kan zelf kiezen of de priester de hostie in je hand legt, of in je mond stopt. Ik vond het een beetje raar dat hij dat ding in mijn mond zou stoppen, wat best veel mensen deden!
Bijna aan het einde van de dienst werd Wies naar voren geroepen, stonden even te praten. Toen kwam het, wij moesten met zijn alle naar voren komen. Daar stonden we dan, voor een kerk vol met Ghanezen! Wies heeft uitgelegd wat wij hier komen doen, en waar we wonen. Ook heeft ze uitgelegd aan de priester dat het voor ons heel raar is dat er een discussie word gevoerd in de kerk. Ze vertelde dat wij stil moeten zijn, en alleen maar luisteren. En dat het daarom ook zo bijzonder. Toen ze klaar was met spreken begon iedereen heel hard te klappen, kippenvel……
Daarna hebben wij zelf nog verteld hoe we heten, en mochten toen weer gaan zitten. Heel speciaal om dit mee te maken, en om gewaardeerd te worden door de Ghanezen. Alle mensen waren zo blij, met denk ik, Stella in het bijzonder. Zij had ons uitgenodigd.
Helemaal aan het einde kwam er een oude man naar voren, die kwam om gezegend te worden. Het was toen namelijk een jaar geleden dat een er ontspoorde vrouw op zijn plantage kwam, en met een groot kapmes op hem heeft staan inhakken. Hij is toen een aantal vingers verloren en is aan zijn andere bloedingen bijna overleden. Dit werd allemaal in het Ewe gepraat, dus wij snapte het niet. Daarna toen een vrouw dat aan ons kwam uitleggen zaten we echt met mond vol tanden! God bless him!
Het was een enorme bijzondere ervaring om de dienst mee te mogen maken.
Verder zondag niet veel gedaan. De meiden uit ons huis zijn naar de watervallen gegaan. Anne, Sjors, Boyd en ik zijn lekker een dagje thuis gebleven.
We hebben nu nog maar 3 werkdagen te gaan, vandaag, morgen en woensdag. Dan zit het er al bijna weer op. Donderdag zijn we vrij om alles in te pakken en vrijdag richting Cape Coast!
Veel liefs xxx
Afgelopen zaterdag hebben we een soort van afscheidsmiddag georganiseerd. Omdat ze kinderen door de week gewoon les hebben kon dat niet, vandaar zaterdag. We hebben een soort van 6 kamp georganiseerd, met allerlei Hollandse spelletjes, zoals spijkerpoepen, kat en muis, kruiwagenlopen en noem maar op. Al onze huisgenoten hebben geholpen, en Nell en Gerard zijn ook nog komen kijken. Samen met Anne (nieuwe student, niet Kafoe) stond ik bij het spijkerpoepen. Het was echt maar 1 keer uitleggen en de leerlingen snapte het meteen. Ze hadden er ook heel veel lol in, en ook om andere studenten bezig te zien. Toen Anne het spel voor wou doen lukt het haar niet om de spijker in de fles te krijgen. Maar de leerlingen snapte wel wat de bedoeling was, dus wilde gelijk beginnen. En ja hoor, zonder moeite kregen alle leerlingen al heel snel de spijker in de fles.. Anne en ik stonden een beetje met een mond vol tanden. Wij allemaal moeilijk doen en hun dus zonder moeite!!!
Eigenlijk liepen alle spelletjes een beetje uit de hand. De kinderen hadden het zo naar hun zin, en waren ontzettend druk.. wij konden ze dus ook niet meer in de hand houden!!! Maar dat maakt niet uit, de kinderen hebben een leuke dag gehad, en dingen kunnen doen die zij leuk vonden!
Als afsluiting wouden we een waterballonnen gevecht houden. Ons mam had voor mij 500 waterballonnen meegenomen toen ze hier heen kwam, heel lief! Maar helaaaaaas.. we hadden zaterdag weer geen water. Daar ging ons ‘’afscheidsgevecht’’..
Toen hebben we als eindspel het kruiwagenlopen georganiseerd. Scott heeft voor ons uitgelegd aan de leerlingen dat ze 2-tallen moeten maken, heel goed deed hij dat. Maarja, het is en blijven kinderen!! De eerste ronde ging nog heel goed, alles goed geregeld. De 2e ronden was al minder en bij de 3e was het totale chaos! Maar wat leuk om de kinderen te zien genieten.
Zondag waren we uitgenodigd door Stella (onze buurvrouw) om de dienst in de katholieke kerk bij te wonen. Heel erg speciaal is dat, als ze je ergens voor uitnodigen. Dit konden we dan ook bijna niet afstaan. Samen met Sjors, Boyd, Ilse en Anne Kafoe ben ik daar heen gegaan. Het begon om 7 uur, tot ongeveer half 10. Lijkt best wel lang, maar dat valt wel mee. Toen we er aan kwamen waren er nog helemaal niet veel mensen, het is hier namelijk normaal dat je halverwege de dienst binnen komt. Aan het einde zat het vol! In het begin van de dienst word er veel gezongen en gedanst, en ook word er gebeden. Omdat wij in de kerk zaten werd het in het Engels gedaan, maar ook in Ewe. Dan komen de collectes, je loopt dan naar voren, daar staat een bak waar je geld in kan doen. Dit is 3 keer tijdens de dienst en er word ook echt van je verwacht dat je er geld in doet. Doe je dat niet, zullen ze dit niet waarderen. Er waren ook mensen in de kerk die wij kennen, zij reageerde er heel leuk op dat wij in hun katholieke kerk waren!
Er wordt niet alleen maar gebeden in de kerk. Hier is normaal om discussies te voeren. De priester begint dan met een onderwerp, dit keer over mannen die uit gaan en vreemd gaan is wel normaal, en vrouwen die uitgaan en vreemd gaan is niet normaal. Hij had het zo gebracht dat het publiek al vrij snel begon te happen. Je steekt dan je hand op, en staat op als je iets wil zeggen. Ook Wies (die vrouw die hier al 40 jaar woont) had wat te zeggen. Ze stond op en kwam eigenlijk voor de vrouwen hier op. Het is hoe het is, maar eigenlijk is die stelling niet normaal. Iedereen is gelijk, en zo dacht Wies ook.
Toen we ongeveer op de helft waren moesten de mensen naar voren die hun communie hadden gedaan, om een hostie te halen. Ik ook dus, samen met Ilse en Sjors. Dat gaat hier een ook stukje anders, je kan zelf kiezen of de priester de hostie in je hand legt, of in je mond stopt. Ik vond het een beetje raar dat hij dat ding in mijn mond zou stoppen, wat best veel mensen deden!
Bijna aan het einde van de dienst werd Wies naar voren geroepen, stonden even te praten. Toen kwam het, wij moesten met zijn alle naar voren komen. Daar stonden we dan, voor een kerk vol met Ghanezen! Wies heeft uitgelegd wat wij hier komen doen, en waar we wonen. Ook heeft ze uitgelegd aan de priester dat het voor ons heel raar is dat er een discussie word gevoerd in de kerk. Ze vertelde dat wij stil moeten zijn, en alleen maar luisteren. En dat het daarom ook zo bijzonder. Toen ze klaar was met spreken begon iedereen heel hard te klappen, kippenvel……
Daarna hebben wij zelf nog verteld hoe we heten, en mochten toen weer gaan zitten. Heel speciaal om dit mee te maken, en om gewaardeerd te worden door de Ghanezen. Alle mensen waren zo blij, met denk ik, Stella in het bijzonder. Zij had ons uitgenodigd.
Helemaal aan het einde kwam er een oude man naar voren, die kwam om gezegend te worden. Het was toen namelijk een jaar geleden dat een er ontspoorde vrouw op zijn plantage kwam, en met een groot kapmes op hem heeft staan inhakken. Hij is toen een aantal vingers verloren en is aan zijn andere bloedingen bijna overleden. Dit werd allemaal in het Ewe gepraat, dus wij snapte het niet. Daarna toen een vrouw dat aan ons kwam uitleggen zaten we echt met mond vol tanden! God bless him!
Het was een enorme bijzondere ervaring om de dienst mee te mogen maken.
Verder zondag niet veel gedaan. De meiden uit ons huis zijn naar de watervallen gegaan. Anne, Sjors, Boyd en ik zijn lekker een dagje thuis gebleven.
We hebben nu nog maar 3 werkdagen te gaan, vandaag, morgen en woensdag. Dan zit het er al bijna weer op. Donderdag zijn we vrij om alles in te pakken en vrijdag richting Cape Coast!
Veel liefs xxx
-
18 Maart 2013 - 12:44
Miranda Faes:
Hoi Laura,
Dus het zit er alweer bijna op. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt. het is een genot om jou verhalen te lezen. Ik ben vorige week nog bij jullie mam op de koffie geweest. Die vond het ook een hele ervaring, met al die cultuurverschillen. Maar ze heeft er ook van genoten, net als jij. Je zult vast nog wel heimwee krijgen naar de mensen daar. Maar je zult ook blij zijn als je weer normaal water uit de kraan kunt halen en een lekkere douche kunt nemen. Want dat is hier zo vanzeldsprekend. Geniet nog van de laatste lootjes en we wensen jou een fijne terugreis. Dat die dan maar beter mag verlopen dan de heenreis.
Groetekus van Miranda Mark Sem en Jesse -
18 Maart 2013 - 15:44
Jeanette:
Hey Laura,
Jeetje wat een emotioneel verhaal!!
De tranen staan in mijn ogen , ik zie jullie al helemaal zitten in die kerk.
Inderdaad zeeer speciaal, nou dus weer een hele bijzondere ervaring erbij!
Hopelijk kun je t allemaal nog een beetje bolwerken want zo ongeloofelijk veel bijzondere dingen meemaken is niet niks.
Meid wat heb jij een bagage in je rugzak, hou maar stevig bij je!!!
Nu nog maar een paar dagen probeer toch niet te veel af te tellen maar neem nog elke dag zoals ie komt.
Geniet nog van de prachtige lieve kinderen op de school en zorg dat je een goed afscheid kunt nemen, waar je altijd fijn op terug kunt kijken later.
Veel plezier ook nog in cape coast.
De groetjes aan al je medestudenten 'huisgenoten''.
Tot t volgende verhaal.
Take care,
Jeanette
-
18 Maart 2013 - 19:06
Marie- Jose:
Hey Laura,
Jeetje, wat gaat de tijd toch snel!
En wat heb je leuke dingen meegemaakt die je je hele leven zal blijven herinneren.
Niemand pakt dit ooit van je af!
En leuk dat je je ervaringen op deze manier deelde.
Nog heel veel plezier de laatste dagen!
Lieve groetjes
-
18 Maart 2013 - 19:46
Johanna:
Lieve Laura,
Alweer een verhaal recht uit het hart geschreven, mooi om te lezen, krijg er dan ook meteen een heel blij gevoel bij. Wat heb jij een hoop ervaring en levenswijsheid opgedaan, iets wat ze je niet meer afnemen,wat van jou is en waar je heel trots op mag zijn.
Wat lijkt het me fijn om dit in je rugzak mee te nemen alleen voor jou.
geniet de laatste dagen daar, afscheid nemen daar zal ook weer moeilijk zijn.
Heel veel wijsheid nog en pas goed op jezelf.
Tot gauw
Liefs
Johanna -
18 Maart 2013 - 22:55
Kees Wouters:
Wat een mooi verslag weer Laura!Je word er een beetje stil van als je het leest.
Wat een levenservaring doen jullie op daar zeg!Nou nog even en dan weer naar huis!
Hoe snel gaat alles voorbij!Hoop je vlug weer te zien als je terug in Gilze bent!
Nog een paar leuke dagen en alvast een goede reis!
xxx Kees en Anita -
19 Maart 2013 - 09:44
Bea:
Hallo laura,
Wat gaat de tijd snel ,wat leuk de afsluiting .Maak er nog wat van de laatsten dagen.Tot gauw
Groetjes vanuit Uden -
19 Maart 2013 - 17:19
Jolanda:
Hoi Laura,
Weer een bijzondere ervaring erbij die je altijd bij zal blijven!!!!
Je zal straks als je thuis komt niet weten waar je moet beginnen met je ervaringen te delen hier.
Ben wel blij dat ik het gezien heb, zodat ik me er een beetje een voorstelling van kan maken.
Ik wou dat ik het nog wat meer mee had kunnen beleven!!!!!
Geniet van het afscheid nemen daar, en neem al je geweldige ervaringen mee naar huis, zodat wij er ook nog van kunnen genieten.
Fijn dat je volgende week weer naar huis komt.
Maar dat zal voor jou wel heel erg dubbel zijn, maar dat komt goed!!!!!!!!!
Heel veel plezier in cape coast, ook voor Tess en Anne en geniet nog van je laatste weekje
Ik ben trots op je!!!!!
Liefs
Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
