Hoe overleef ik Ghana?
Blijf op de hoogte en volg Laura
04 Februari 2013 | Nederland, Gilze
Hallo lieve mensen,
Ein-de-lijk kan ik jullie iets laten weten. Onze internetverbinding doet het hier niet, dat komt omdat we te dicht bij de grens van Togo zitten, en die waarschijnlijk een sterker netwerk hebben. Heel erg balen dus! Als ik iets op internet wil doen moet ik naar de vodafone winkel in Kpando, daar hebben we volop bereik. Zoveel zal ik dus niet van mezelf kunnen laten weten, maarja, we zien wel hoe het loopt!!
We hebben een goede reis gehad, alles vlekkeloos verlopen. Tot dat we op het vliegveld in Accra aankwamen. Het was pikkedonker, 5.00 uur ’s ochtends. Kees van Ghanagangers zou ons op komen halen samen met Nell, onze coach. We hebben een uur op het vliegveld staan wachten, omdat hun er nog niet waren. En dat is toch best even eng als je daar staat in het donker, het is bloedheet en allemaal Ghanezen die vragen of je een taxi nodig hebt.
Toen Kees en Nell er waren zijn we naar de Accra mall gegaan. Hier heb je allerlei winkeltjes en een supermarkt. Daar hebben we gelijk boodschappen gedaan en een Ghanees simkaartje gehaald.
En daarna konden we vertrekken richting ons huis, nog 5 uur rijden! We hadden echt een luxe busje, deze was speciaal voor ons geregeld. Anne, Tess en ik zaten er in samen met Nell en haar man. Onze koffers achterin opgestapeld, en we hadden zelf een tv in de bus! De chauffeur had een dvdtje met Ghanese muziek opgezet, maar naar 5 keer die dvd gehoord te hebben ben je dat ook wel beu.
Halverwege begon de ellende… We reden op een weg waar geen eind aan leek te komen. En toen werden we aangereden. Er kwam schijnbaar een auto van rechts die ons niet had gezien en is vol op onze bus geklapt. Wat best wel een harde klap was, gelukkig kon onze chauffeur goed sturen en heeft de bus op de weg kunnen houden. Dus iedereen uit de bus, en naar die andere auto toe die waarschijnlijk de macht over het stuur was verloren. Die auto leek ook wel totallos..
Wij hadden zelf gelukkig allemaal niks, en onze chauffeur had een engeltje op zijn schouder!!!
Maar het is hier dan niet zo van, even een schadeformulier invullen en wegwezen, nee, we moesten naar het politie bureau. Daar aangifte doen of iets dergelijks.. En daar kan je dan lekker in de hitte 2 uur wachten tot alles geregeld is! That’s life in Africa!
Gelukkig konden we weer snel verder, maarja het was nog wel 3 uur rijden..
Eenmaal aangekomen bij ons huis schrokken we wel een beetje. Er is hier eigenlijk niks. We hebben wel een keuken maarja, het gasfornuis, koelkast enz ontbreekt! Een badkamer, zonder deur? Hoe moeten we dan een beetje met privacy douchen? En vooral als over 1,5 week die jongens bij ons in huis komen? Niet echt een fijn gevoel. Ook zijn er geen haakjes boven de bedden om je klamboe op te hangen, en het plafond is hoog. Maar wij dachten gelijk, geen probleem, er is 1 slaapkamer met een ventilator aan het plafond, dan pakken wij die. Maarja de stroom uitvalt doet die ventilator het ook niet, en dat was gelijk gisteren avond al. Het is gelijk wel een heel erg groot cultuurverschil waar je gelijk rekening mee moet houden en aan zal moeten wennen. De stroom valt zo af en toe even uit, en gaat dan weer ineens aan.
Omdat we geen koelkast en geen gasfornuis hebben heeft de moeder van Mawutor gisteren voor ons gekookt. Mawutor regelt alles met Nell en heeft ook dit huis voor ons geregeld. Mawutor en haar familie (erg groot) wonen naast ons, waar Nell en haar man ook wonen. Dat is wel een heel erg prettig gevoel. De moeder van Mawutor had geweldig voor ons gekookt, bruine rijst met kip. Zelf eet de moeder van Mawutor dan niet met ons mee, omdat dat hier niet gebruikelijk is als je voor je gasten kookt. We hebben dus in hun huis, samen met Nell, haar man en Mawutor gegeten. Hele lieve en gastvrije mensen!
We wonen in een hele leuke buurt, midden tussen de bevolking! Overal zie je van die kleine lieve zwarte kindjes. Die allemaal heel verlegen kijken. Wij zijn namelijk op dit moment de enige blanke in heel dit dorp.
tot snel! xxxxxxxx
Ein-de-lijk kan ik jullie iets laten weten. Onze internetverbinding doet het hier niet, dat komt omdat we te dicht bij de grens van Togo zitten, en die waarschijnlijk een sterker netwerk hebben. Heel erg balen dus! Als ik iets op internet wil doen moet ik naar de vodafone winkel in Kpando, daar hebben we volop bereik. Zoveel zal ik dus niet van mezelf kunnen laten weten, maarja, we zien wel hoe het loopt!!
We hebben een goede reis gehad, alles vlekkeloos verlopen. Tot dat we op het vliegveld in Accra aankwamen. Het was pikkedonker, 5.00 uur ’s ochtends. Kees van Ghanagangers zou ons op komen halen samen met Nell, onze coach. We hebben een uur op het vliegveld staan wachten, omdat hun er nog niet waren. En dat is toch best even eng als je daar staat in het donker, het is bloedheet en allemaal Ghanezen die vragen of je een taxi nodig hebt.
Toen Kees en Nell er waren zijn we naar de Accra mall gegaan. Hier heb je allerlei winkeltjes en een supermarkt. Daar hebben we gelijk boodschappen gedaan en een Ghanees simkaartje gehaald.
En daarna konden we vertrekken richting ons huis, nog 5 uur rijden! We hadden echt een luxe busje, deze was speciaal voor ons geregeld. Anne, Tess en ik zaten er in samen met Nell en haar man. Onze koffers achterin opgestapeld, en we hadden zelf een tv in de bus! De chauffeur had een dvdtje met Ghanese muziek opgezet, maar naar 5 keer die dvd gehoord te hebben ben je dat ook wel beu.
Halverwege begon de ellende… We reden op een weg waar geen eind aan leek te komen. En toen werden we aangereden. Er kwam schijnbaar een auto van rechts die ons niet had gezien en is vol op onze bus geklapt. Wat best wel een harde klap was, gelukkig kon onze chauffeur goed sturen en heeft de bus op de weg kunnen houden. Dus iedereen uit de bus, en naar die andere auto toe die waarschijnlijk de macht over het stuur was verloren. Die auto leek ook wel totallos..
Wij hadden zelf gelukkig allemaal niks, en onze chauffeur had een engeltje op zijn schouder!!!
Maar het is hier dan niet zo van, even een schadeformulier invullen en wegwezen, nee, we moesten naar het politie bureau. Daar aangifte doen of iets dergelijks.. En daar kan je dan lekker in de hitte 2 uur wachten tot alles geregeld is! That’s life in Africa!
Gelukkig konden we weer snel verder, maarja het was nog wel 3 uur rijden..
Eenmaal aangekomen bij ons huis schrokken we wel een beetje. Er is hier eigenlijk niks. We hebben wel een keuken maarja, het gasfornuis, koelkast enz ontbreekt! Een badkamer, zonder deur? Hoe moeten we dan een beetje met privacy douchen? En vooral als over 1,5 week die jongens bij ons in huis komen? Niet echt een fijn gevoel. Ook zijn er geen haakjes boven de bedden om je klamboe op te hangen, en het plafond is hoog. Maar wij dachten gelijk, geen probleem, er is 1 slaapkamer met een ventilator aan het plafond, dan pakken wij die. Maarja de stroom uitvalt doet die ventilator het ook niet, en dat was gelijk gisteren avond al. Het is gelijk wel een heel erg groot cultuurverschil waar je gelijk rekening mee moet houden en aan zal moeten wennen. De stroom valt zo af en toe even uit, en gaat dan weer ineens aan.
Omdat we geen koelkast en geen gasfornuis hebben heeft de moeder van Mawutor gisteren voor ons gekookt. Mawutor regelt alles met Nell en heeft ook dit huis voor ons geregeld. Mawutor en haar familie (erg groot) wonen naast ons, waar Nell en haar man ook wonen. Dat is wel een heel erg prettig gevoel. De moeder van Mawutor had geweldig voor ons gekookt, bruine rijst met kip. Zelf eet de moeder van Mawutor dan niet met ons mee, omdat dat hier niet gebruikelijk is als je voor je gasten kookt. We hebben dus in hun huis, samen met Nell, haar man en Mawutor gegeten. Hele lieve en gastvrije mensen!
We wonen in een hele leuke buurt, midden tussen de bevolking! Overal zie je van die kleine lieve zwarte kindjes. Die allemaal heel verlegen kijken. Wij zijn namelijk op dit moment de enige blanke in heel dit dorp.
tot snel! xxxxxxxx
-
04 Februari 2013 - 13:27
Emily:
Dat is weer is wat anders, de enige blanken! haha geintje!
Leuk om zo te lezen Laup! Hopelijk kun je nog wat vaker op internet komen, want meestel lopen we elkaar dan op de telefoon ook net mis als ik aan het werk ben ofzo en dan kun je niet zoveel vertellen!
Maar zo kan ik het toch lezen en ben ik op de hoogte! Kijk je wel een beetje uit, de eerste dag al bijna in het ziekenhuis! Oke, je kon er zelf niks aan doen haha.
En dat huis, ik zie het al helemaal voor me, net als in een film haha!
Nou vergeet iig niet te genieten, want het is daar natuurlijk niet alleen eng in het donker en heeeeeul heet, het is ook heel mooi!
Doei schat, love ya!
-
04 Februari 2013 - 13:28
Marian:
Hey Laura.
Woow wat een heftig begin!!! Maar beter een slechte start dan kan je het laddertje alleen maar op. Maar kan me voorstellen dat je nu even achter je oren krabbelt. Wat een ongekend verschil met het luxe leven in Nederland. En dat je denkt wat doe ik hier?
Weet zeker dat je ervaringen op doet die je voor de rest van je leven heel positief mee kunt nemen!
Heel veel succes.
Dikke knuffel Marian -
04 Februari 2013 - 13:33
Suze:
Hele Laura,
Je bent echt aan een avontuur begonnen zo te horen! Ik hoop dat er nog wat dingentje voor jullie geregeld kunnen worden.
Heel veel plezier nog, ik denk aan je!
Succes op het project, ben benieuwd naar de rest van de verhalen die gaan komen!
Xxx suze -
04 Februari 2013 - 17:19
Marie- Jose:
Hey Laura,
Zo, dat was wel een vuurdoop aan het begin van je avontuur.
Meteen het echte Afrikaanse leven ondervonden.
Laat alles rustig over je heen komen en vergeet niet te genieten want er komen zeker nog heel veel mooie dingen op je pad.
Bij ons is een nieuwe leerling uit Kenia begonnen. Erg leuk!
Ben benieuwd naar je volgende avonturen en ben best een beetje jaloers.
Heel veel lieve groetjes,
Marie- Jose
-
04 Februari 2013 - 18:45
Johanna:
lieve laura,
Hopelijk gaat de resterende tijd wat beter. Maar een minder goed begin, heeft vast alle positiefs in petto voor de rest van jou tijd daar. Alvast gefeliciteerd met je verjaardag.
pas goed op jezelf, geniet van alles wat je daar kunt beleven.
Liefs Johanna -
04 Februari 2013 - 19:12
Lois:
Wat een heftig begin van je grote avontuur zeg!
Gelukkig hebben jullie zelf er niks aan over gehouden! Een wereld van verschil als ik het zo lees, gelukkig heb je fijne mensen om je heen die goed voor jullie zorgen! Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen! Geniet er van en nog heel veel plezier! en niet te vergeten een hele fijne verjaardag morgen! Ik sms je nog op je Nederlandse nummer!
XX Lois -
04 Februari 2013 - 19:38
Bea:
Halo Laura,
Ja dat is heel wat anders dan hier. Wat erg,dat je zo moest beginnen hopen dat het nu beter gaat.Dat met de stroom heeft Efie ook vaak gehad daar moet je aan wennen.Verder wensen we je nog veel leuke beleefnissen en volgen je met spanning
groetjes Bea en Berry -
04 Februari 2013 - 20:25
Jolanda:
Lieve Laura,
Wat een start om zo africa te leren kennen he??
Maar een heleboel andere dingen maken dat al weer snel goed, zeker de gastvrijheid van de mensen
moet toch al geweldig zijn!!!
Als je dan straks ook de kinderen van het project beter leert kennen, vergeet je alles wat even tegenviel.
Geniet met volle teugen van alles wat je daar tegenkomt, dat zul je straks in ons landje heel erg gaan missen!!
Kan niet wachten om jullie kant op te komen en zie er heel erg naar uit, hoe meer verhalen van jou, hoe meer zin ik er in krijg.
Een hele fijne verjaardag morgen, toch ook wel bijzonder om daar jarig te zijn, je 20e verjaardag zul je zeker niet meer vergeten.
Heel veel liefs en een dikke knuffel
Jolanda -
04 Februari 2013 - 21:08
Marianne:
Hoi schat,
Na een week Ghana dan nu toch eindelijk de kans gekregen om een verslag te plaatsen he meid.
Ja het is natuurlijk wel even anders dan hier ,lekker onder de douche stappen als je daar zin in hebt is er daar natuurlijk niet bij. Gelukkig ben je goed voorbereid weg gegaan en ik weet zeker dat het een fantastische ervaring gaat worden !
Alles wat ik tot nu toe van je heb gehoord over Ghana heb je met zo veel passie verteld dat ik er ook steeds meer zin in krijg.(ga al stiekem aftellen) Ik blijf ook de verslagen van Nell lezen want zij schrijft ook veel over jullie.
Morgen je verjaardag.... tja dan zullen we het dit keer zonder lekkere taart moeten vieren denk ik.
Maak er vanavond maar een leuk feestje van .(waarom een dag eerder ??)
Of het gezellig is geweest hoor ik morgen wel van papa als het ten minste lukt om te skypen.
Ga de slingers maar snel ophangen en maak het zo gezellig mogelijk samen met Anne en Tess , Nell en Ger en de Ghanese buren.
Dikke kus en we spreken elkaar morgen nog !
Gr. mama -
04 Februari 2013 - 21:23
Kees En Anita:
Hoi Laura
Wat een belevenis is dit voor jou(behalve die aanrijding natuurlijk),en wat een luxe hebben wij hier toch als je nagaat!Wij hopen dat je een onvergetelijke tijd hebt in Ghana en voor morgen natuurlijk een hele fijne verjaardag toegewenst,maak er een leuk feestje van zoals we gewend zijn!
Heel veel groeten van ons ,ook Nick en Jim
xxxx -
04 Februari 2013 - 22:18
Tijn:
Lieve Laura,
Al heb ik bijna alle verhalen al gehoord natuurlijk. Toch heel leuk om het zo even terug te lezen! Je verteld zo veel aan de telefoon, dat ik het allemaal niet meer kan onthouden. Haha. Ook heb ik al wat verhalen gehoord over kakkerlakken, spinnen en nog wat van die beesten. Maar dat zul je er zelf binnenkort wel opzetten...
Ondanks de paar negatieve ervaringen tot nu toe, geniet vooral van het land, de mensen, en de prachtige cultuur! Want dat heeft Afrika allemaal!!
Succes nog schat!
Dikke kus en alvast een hele fijne verjaardag morgen!
-
05 Februari 2013 - 00:07
Anniek:
He schattie,
Als eerste GEFELICITEEERD!! Ben heel benieuwd hoe je jou verjaardag gaat vieren.
Wat een schrik zeg zo in het begin.. gelukkig is er niks ergs met jullie gebeurd.
Het zal wel erg wennen zijn daar in Ghana, ik weet precies hoe het voelt haha. Echt leuk om je verslag te lezen.
Ga lekker genieten van je tijd daar en laat je niet afschrikken door enge en nieuwe dingen.
Dikke kus Anniek -
05 Februari 2013 - 07:45
Marielle:
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, Laura.
Voor vandaag een fijne dag, en wat een verhaal al zeg zo in de eerste week!!
Heel veel succes verder, en groetjes van ons allemaal, Gerwin, Isabelle en Marielle -
05 Februari 2013 - 07:47
Miranda:
hoi Laura
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Het zal misschien wel weer een week duren voor dit allemaal leest. Je bent met je aankomst daar wel meteen in het diepe gegooid. Back to basic, al heb je nog nooit in basic gezeten.Maar je gaat wel waarderen wat je thuis allemaal hebt, en komt hierna wel anders in het leven te staan. Want niet overal op de wereld is alles zo vanzelfsprekend. ik wens je een hele fijn ervaring toe, en neem die Engel die op je schouder zit overal mee naar toe.
liefs, Miranda Mark Sem en Jesse -
05 Februari 2013 - 12:20
Elly Van Caulil:
Hee lieve laura,
Ten eerste van harte gefeliciteerd met je 20ste verjaardag, wel apart he om daar je 20ste verjaardag te vieren, maar het heeft ook wel iets toch!
Ik heb je niet meer gesproken voor je vertrek jammer, maar nu dit berichtje van ons.
Ik hoop dat je je al lekker hebt kunnen settelen, natuurlijk een heel verschil met Nederland, maar wat een belevenis!
Aan je verslag te lezen heb je het naar je zin, gelukkig want je moet er van genieten meid, Wij wensen je een hele fijne verjaardag en hou je haaks!
Tot het volgende berichtje, Geniet ervan en heel veel groetjes van Michael, Elly, Robin en Jeroen en Danique en Sooi.
Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
